نه تو می مــانی و نه
انــدوه
و نه هیچیـــــک از مردم ایــــن
آبادی…
به حباب نگـــــران لب یک رود
قســــم،
… و به کوتاهــــی آن لحظه شـــــادی
که گذشت،
غصــــه هم می گــــذرد،
آنچنــــانی که فقط خاطــــره ای
خواهـــد ماند…
لحظه ها عریاننــــد
به تن لحظـــه خود، جامه انــدوه
مپوشان هرگــــز
10 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/05/30 - 13:22
دیدگاه
mahnaz

#زیبا

1392/05/31 - 03:23
Mehrak

قربونت عزیزم

1392/05/31 - 12:21